«هزینه‌های تولید کشاورزی گران و درآمدمان ناچیز شده است»، 17 سال است قانون جلوگیری از خردشدن اراضی کشاورزی اجرا نمی‌شود و دود آن به چشم کشاورز می‌رود، این را علی رحیمی کشاورز صیفی‌کار سمنانی 50 ساله می‌گوید.
به گفته کارشناسان، در زمین‌های خرد چندان امکان استفاده از ماشین آلات کشاورزی نیست و به همین دلیل هزینه تولید محصولی مثل گوجه فرنگی در یک هکتار از 15 میلیون تومان به 30 میلیون تومان افزایش می‌یابد بنابراین صادرات این نوع محصول کشاورزی هم توان رقابت با کشورهای دیگر را ندارد.
افلاطونی، رئیس سازمان امور اراضی کشاورزی کشور روز گذشته اذعان کرد که «شیوه‌نامه اجرایی یکپارچه‌سازی و تجمیع اراضی کشاورزی نیاز به اصلاح دارد» تا تعداد و مساحت قطعات، نوع منبع آب، نوع سند و نظام فعلی بهره‌برداری در آن مشخص شود اما به زمان تکمیل این اصلاحات اشاره‌‌ای نکرد.
ارث پدری بین فرزندان کشاورزان تقسیم می‌شود، در ترویج کشاورزی مناسب عمل نشده و بودجه برای تشویق کشاورزان، اختصاص نیافته است؛ اینها دلایلی است که افلاطونی در توضیح اجرا نشدن قانون یکپارچه سازی اراضی به آن استناد می‌کند.
سال 1385 دولت قانون «جلوگیری از خرد شدن اراضی کشاورزی و ایجاد قطعات مناسب فنی، اقتصادی» را به وزارت جهاد کشاورزی ابلاغ کرد با این هدف که زمین‌های کوچک کشاورزی را به قطعات بزرگ‌تر تبدیل کند و هزینه‌های تولید کم شود، این قانون برای 18 میلیون هکتار از زمین‌های کشاورزی که قابلیت کشت دارد، باید اجرا می‌شد.
ابراهیم مرادزاده کارشناس کشاورزی، علت اجرا نشدن شیوه‌نامه یکپارچه‌سازی و تجمیع اراضی کشاورزی را نبود آمار دقیق بخش کشاورزیِ مرتبط می‌داند، «هنوز نیمی از زمین های کشاورزی کشور سند ندارند و اطلاعات زمین‌ها روشن نیست».
