صبح سه شنبه حکم دو محکوم امنیتی بازداشت شده به اتهام خرابکاری و انجام اقدامات ضد امنیتی و تروریستی که از قضا دانشجو بودند، توسط سخنگوی قوه قضاییه اعلام شد.
ذبیح الله خداییان سخنگوی دستگاه قضا در نشست خبری خود درباره این دو محکوم امنیتی، اظهار داشت که این ۲ نفر به اتهام اِفساد فی‌الارض تحت تعقیب قرار گرفتند و دادگاه این اتهام را محرز تشخیص نداد.
وی ادامه داد: این ۲ نفر به اتهام تخریب، ایجاد حریق و خرابکاری در تاسیسات هرکدام به ۱۰ سال حبس، به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و همکاری با گروهک‌های معاند نظام به ۵ سال و فعالیت تبلیغی علیه نظام به یک سال حبس محکوم شدند. مجازات اشد یعنی ۱۰ سال در مورد آنها اجرایی خواهد شد؛ البته حکم هنوز قطعی نشده است.
علی یونسی و امیرحسین مرادی فروردین ۹۸ در حین انجام عملیات تروریستی در داخل کشور توسط سازمان اطلاعات سپاه دستگیر شدند.
ماجرا چه بود؟
ماجرا از این قرار بود که یونسی و مرادی دو دانشجوی دانشگاه شریف به اعتراف خودشان در دام شبکه های ضد انقلاب و علی الخصوص گروهک منافقین افتاده بودند و قصد داشتند با اقدامات تروریستی و انفجار بمب در اماکن عمومی و دولتی امنیت کشور را دچار خدشه و ناامن سازند که آن ها بعد از دستگیری به این موضوعات اعتراف داشتند.
در آن زمان رسانه های معاند برای اینکه این موضوع را به حاشیه برانند دست به تبلیغاتی ضد این ماجرا زدند و چهره این دو فرد را معصوم و مظلوم و در قالب دانشجو بودن نشان دادند تا انگشت اتهام را به سمت نظام نشانه ببرند. همچنین عده‌ای سعی کردند با جوسازی و شایعه‌پراکنی در فضای مجازی، افکار عمومی را از موضوع اصلی منحرف کنند.
گفتنی است؛ خانواده یونسی همکاری با گروهک مجاهدین خلق را نیز در کارنامه خود دارند. برادر او یعنی «رضا یونسی» که در حال حاضر مقیم سوئد است، دانشجوی اخراجی دانشگاه امیرکبیر است که فعالیت خود را در سال‌های ابتدایی دهه هشتاد در خبرنامه امیرکبیر آغاز و سپس به واسطه «زیبا» خاله‌‌اش که از اعضای شورای مرکزی گروهک منافقین در پاریس بود، ارتباط‌گیری با این گروهک را شروع کرد و بعنوان یک سمپات منافقین به فعالیت در محیط دانشجویی پرداخت؛ او در عین حال هسته‌ای ۱۵ نفره از دانشجویان و دوستان نزدیک‌اش را تشکیل می‌دهد و با تقسیم کار انجام شده در راستای اهداف گروهک منافقین اقدام می کند.
رضا یونسی در سال ۱۳۸۵ پس از اخراج از دانشگاه امیرکبیر به سوئد رفت و برای جذب افراد از روش‌های تطمیعی و وعده‌های مالی و تحصیلی به دانشجویان، سرویس‌دهی به گروهک منافقین را این بار از خارج از کشور آغاز کرد.
«یوسف یونسی» پدر خانواده یونسی هم سابقه دستگیری در سال ۱۳۶۳ را به دلیل اقدامات تروریستی و عضویت در سازمان منافقین دارد که در آن زمان به ۱۲ سال زندان محکوم می‌شود، اما پس از تحمل ۳ سال حبس، عفو و از زندان آزاد می‌شود.
«مجید» دایی رضا و علی یونسی نیز که عضو گروهک منافقین بود، در سال ۱۳۶۰ کشته شد.
عامل اصلی و سرحلقه اتصال این خانواده به گروهک تروریستی منافقین، «زیبا» خاله رضا و علی یونسی است که همسر او هم در عملیات مرصاد کشته شد. زیبا که سابقه عضویت در شورای مرکزی گروهک منافقین را داشت، در سال ۱۳۸۷ و بر اثر ابتلا به سرطان در پاریس مُرد.
دایه مهربان تر از مادر!
بعد از اعلام حکم آن ها توسط قوه قضاییه دوباره این موضوع نقل محافل رسانه های فارسی زبان خارج نشین شده است و مجددا بحث نخبه و دانشجو و معصوم بودن آن ها را تیتر یک رسانه های خودشان کردند تا بتوانند با ایجاد جو ترحمانه با احساسات مخاطبان بازی کرده و ذهن و فکر آن ها را از موضوع اصلی که خرابکاری و اقدام تروریستی علیه امنیت ملی بوده است دور سازند.
این موضوع اقدام تازه رسانه های خارج نشین نیست و نخواهد بود؛ زیرا شگرد این رسانه ها بدین گونه است که با ایجاد جو رسانه ای درصدد هستند محکومان امنیتی را به عنوان افراد بیگناه به مخاطبان خود القا کنند که نمونه عینی این موضوع نوید افکاری محکوم به قتل بود که با بزرگنمایی کردن سابقه ورزشی او قصد داشتند این فرد را یک ورزشکار مخالف نظام نشان دهند تا از این موضوع بتوانند اهداف سیاسی خودشان را علیه کشور و مردم ایران محقق کنند و ورزش ایران را به ورطه تحریم های جهانی ببرند.
