۲۲ اسفندماه که در تقویم جمهوری اسلامی ایران به نام روز بزرگداشت شهدا نامگذاری شده است و فرصت ارزشمندی است تا یک بار دیگر یادی کنیم از کسانی که برای احیای مکتب عاشورا و تعالی ارزش‌های دینی، تمامی تعلقات دنیوی خود را رها کردند و با درک آگاهانه و قدم نهادن در راه حق و حقیقت، چراغ راه آیندگان گردیدند. فرهنگ ایثار و شهادت به عنوان یک فرهنگ غنی، یک سرمایه اجتماعی است که باید برای حفظ و صیانت از این سرمایه ارزشمند از همه ظرفیت‌ها استفاده کرد، چرا که شهادت عشق به وصال محبوب و معشوق و مرگی از راه کشته شدن است و نام شهید، همیشه در صفحات تاریخ، جاودانه خواهد ماند. شهدای عزیز ما با مقاومت، از خودگذشتگی و ایستادگی توانستند از این آزمون دشوار سربلند بیرون آیند، بنابراین فرهنگ ایثار و شهادت باید به عنوان میراثی گران‌سنگ در اذهان ملت ایران باقی بماند چرا که نشر این ارزش‌های معنوی و اخلاقی، تأثیر بسزایی در هدایت و تعالی جوانان این مرز و بوم خواهد داشت.
ایثار و از خودگذشتگی رمز ماندگاری فرهنگ شهادت است. شهدایی که با نثار و تقدیم خون پاک خویش پیام ایستادگی و مقاومت ملت ایران را به گوش جهانیان رساندند و شهدا مایه بالندگی، عزت، افتخار و اقتدار کشور ما شدند؛ ضمن تكریم خانواده معظم شهیدان و اهتزار علم شهدا و زنده نگه‌داشتن سیره و راه افتخارآمیز و تابناك آنان، روحیه مقاومت، ایثار و حماسه را در جامعه جاری و ساری كرده و با شهدا عهد و پیمان می‌بندیم که پای آرمانها و اهداف بلند آنان ایستاده‌ایم و هرگز به دشمنان اجازه تعدی به خاک کشورمان نخواهیم داد.
22 اسفند، روز بزرگداشت شهدا را به شایستگی گرامی داشته و در رسالت خود در قبال شهدا به گونه‌ای عمل کنیم که شرمنده این دلیرمردان نشویم و پیوند عمیق و عشق و علاقه خود را نسبت به شهیدان گرانقدر افزون کنیم. لذا هر روز ما باید روز شهید باشد و یادآوری شهدا در وجود یکایک مردم جامعه ما نهادینه شود تا به انقلاب، نظام و دستاوردهای انقلاب اسلامی آسیبی نرسد. تبیین حماسه‌های شهدا در عرصه هشت سال دفاع مقدس، رشادت‌طلبی، شهامت و شجاعت، از خودگذشتن، انتقال پیام شهدا توسط همسنگران و رزمندگان، آشنایی نسل جدید جامعه با دست‌نوشته‌ها، زندگی‌نامه، وصیت‌نامه‌های شهدا و الگوسازی برای نسل‌های آینده در قالب هنر و تئاتر از راه‌های شناخت به سیره شهدا محسوب می‌گردد.
شاید گفتنش ساده باشد اما شهدا مرد عمل بودند نه حرف، از همان اعمال سخت که مرد میدان می‌خواهد، می‌گویند شهیدان دلشان را به خدا دادند و خدا بابتش پاداشی بی‌نظیر به آن‌ها عطا کرد و آن هم اینکه محبت شهدا را در دل تک تک مردم این خاک قرار داد، نه علاقه پنهانی بلکه آشکارا، شهادت سردار رشید، فاتح قلب‌ها حاج قاسم سلیمانی نقطه عطفی در مسیر اهمیت شهادت از دفاع مقدس تا دفاع از حرم بود، از بعد از شهادت وی؛ ۲۲ اسفند نیز حال و هوای عجیبی دارد، قطعا همه شهدا همچون حاج قاسم زندگی کردند و در مکتب عشق درس خواندند.
روز بزرگداشت شهدا درست در چند قدمی تحویل سال نو فرصتی است برای عبرت‌گیری از خلق و خوی شهدا و گنجاندن آن در نحوه رفتارمان در سال آینده، شاید این روز تلنگری باشد برای اینکه به خودمان بیاییم و ببینیم با خودمان چند چندیم، اینکه از خدا بخواهیم عاقبتمان را ختم به شهادت کند با خدای خود راز و نیاز کنیم و بگوییم اگر قرار است روزی این دنیای فانی را ترک کنیم چه بهتر اینکه شهدایی شویم، اما این آرزویی است که عشاق اهل بیت (ع) در دل خود می‌پرورانند و گفته شده سعادت می‌خواهد، باید فرصت را غنمیت شمرد به درگاه خدا دعا کرد و متن زیر را زمزمه کرد. شهادت فنا شدن انسان برای نیل به سرچشمه نور و نزدیک شدن به هستی مطلق است کوچه‌هایمان را به نامشان کردیم که هرگاه آدرس منزلمان را می‌دهیم بدانیم از گذرگاه خون کدام شهید است که با آرامش به خانه می‌رسیم شهیدان از نفس افتادند تا ما از نفس نیفتیم، قامت راست کردند تا ما قامت خم نکنیم، به خاک افتادند تا ما به خاک نیفتیم.
