اویل پرایس، صنعت شیل آمریکا یک انقلاب و رویدادی تعیین کننده بود که نفت آمریکا را تغییر داد و با اعلام استقلال انرژی آمریکا برای اولین بار و تبدیل آن به بزرگترین قدرت انرژی در جهان، در حال دگرگون کردن دنیا بود. ولی بعد یک فاجعه اتفاق افتاد.
و حالا صحبت از کاهش تولید است، چیزی که قبلاً حتی در مورد آن فکر هم نمی کردند.
وقتی رایان سیتون، یکی از سه عضو کمیسیون راه آهن تگزاس که تنظیم کننده صنعت نفت و گاز این ایالت است، ایده کاهش مشترک تولید با اوپک را مطرح کرد، بسیاری از جمله موسسه نفت آمریکا بلافاصله با او مخالفت کردند.
سیتون گفت:« ما با شرایطی مواجهیم که تقاضا به خاطر در خانه ماندن مردم از ترس ویروس کرونا آسیب‌دیده و عرضه اضافی نفت در بازار وجود دارد. زنجیره عرضه با مشکل مواجه شده و پمپ بنزین ها را تحت تاثیر قرار می دهد».
بدون شک با مشکل پیچیده ای مواجه هستیم. تولید آمریکا هنوز هم با وجود تعطیلی چاههای نفت بسیار بالاست. ذخایر در حال پر شدن هستند و قیمت نفت کمتر از آن حدی است که با هزینه ها سر به سر شود.
در ابتدا، صنعت نفت آمریکا و واشنگتن تصور می کردند آنها قیمت نفت را کنترل می کنند و وظیفه ی آنهاست حداقل قیمت نفت را تعیین کنند. ولی وابستگی به تصمیمات اوپک و روسیه نشان می‌دهد آمریکا آنقدرها هم که فکر می کند به استقلال در انرژی نرسیده است.
دلیل این ماجرا ساده است. به گفته تحلیلگران نفتی، تا زمانی که بخش عظیمی از اقتصاد آمریکا توسط نفت تامین شود، همچنان تحت تاثیر نوسانات بازارهای نفت خواهد بود.
اوپک پلاس در حال بررسی کاهش 3 ماهه تولید نفت است
آمریکا سال گذشته تبدیل به صادرکننده خالص نفت و محصولات نفتی شد ولی هنوز هم بیش از 6 میلیون بشکه در روز از روسیه نفت وارد می کند. شاید امکان داشته باشد صادرات نفت را در آینده به صفر رساند ولی آن چیزی که صفر نمیشود وابستگی اقتصادهای تولید کننده نفت به قیمت جهانی این کالا است. وقتی صادرکننده نفت هستید سرنوشت شما با افزایش و کاهش قیمت آن تغییر می کند.
عکس العمل واشنگتن به آخرین رویدادهای مربوط به نفت نشان دهنده این وابستگی است. هفته گذشته رسانه‌ها اعلام کردند صنعت نفت آمریکا علیه عربستان و روسیه موضعی تهاجمی گرفته و قصد دارد بر واردات نفت عوارض وضع کند تا این تولید کنندگان بزرگ دنیا مجبور شوند تولید خود را محدود کنند.
