هرگونه فعالیت تجاری، تولیدی و خدماتی به صورت مستقیم و غیرمستقیم از بخش حمل و نقل اثر می‌گیرد، در واقع اهمیت این حوزه به دلیل جنبه زیرساختی که دارد، بسیار بالاست.
از همین منظر در پیش نویس برنامه پنج ساله، نوآوری و تغییر رویکرد و نکات ممتازو برجسته‌ای نسبت به برنامه ششم دیده می‌شود، لذا براین اساس با سرمایه‌گذاری مناسب شاهد افزایش تعداد ناوگان و به روز شدن سیستم‌های لجستیکی خواهیم بود که اثرات مثبت آن بر کاهش بهای انتقال انواع کالا و بهبود کیفیت انتقال آن خواهد شد.
برای احیاء تجارت و رونق فزاینده کسب و کارها و ارزآوری و صادرات، کریدورها و گذرگاه‌های جاده‌ای و ریلی بین‌المللی برای توسعه اقتصادی و افزایش تبادلات بین‌الملل احیاء و راه‌اندازی می‌شوند.
در سال های اخیر مشکل فرسودگی ناوگان حمل و نقل سبب نگرانی فعالان این بخش ارزآور و اشتغالز زا شده است، در همین راستا پیش نویس سند برنامه هفتم توسعه توجه ویژه به نوسازی ناوگان حمل و نقل کشور در مناطق آزاد تجاری و صنعتی دارد، چرا که نقش حمل و نقل جاده‌ای در توسعه اقتصادی و تولید ناخالص داخلی به عنوان یکی از شاخص‌های مهم توسعه جامعه بر کسی پوشیده نیست و هر چقدر خودروهای حمل بار پیشرفته و جدید باشند، به همان میزان سرعت جابجایی کالا و ایمنی آن ها بیشتر می شود.
دولت سیزدهم، توجه ویژه‌ای به توسعه تعاملات اقتصادی و مرزی با کشورهای همسایه دارد، که در پیش نویس سند برنامه هفتم نیز توسعه تعاملات اقتصادی به ویژه با کشورهای همسایه جزو اولویت اصلی قرا رگرفته است.بنابراین با تحقق برنامه مذکور شاهد تسهیل تجارت در مرز، کاهش مدت زمان ترخیص کالا و به تبع آن انتفاع تجار، بازرگانان و مصرف کنندگان خواهیم بود.
تاکید بر ایجاد بستر مناسب مدیریتی برای روان سازی جریان ترانزیت از کشور و ایجاد پنجره واحد خدمات ترانزیتی در مبادی مرزی و ایجاد دروازه مشترک در پایانه‌های مرزی ازموضوعاتی است که در سند برنامه هفتم به آن توجه شده است که بر اساس آن در پایانه‌های مرزی امکان ترانزیت و مبادله سریعتر کالاها و بهبود سطح روابط با کشورهای همسایه میسرمی شود.
یکی از راهبردهای اصلی موفقیت در عرصه‌ی اقتصاد جهانی، از تلاقی دو حوزه دیپلماسی و اقتصاد ایجاد می‌شود. دیپلماسی اقتصادی می‌تواند نقش کلیدی در افزایش اقتدار و پایداری عمق راهبردی جمهوری اسلامی ایران ایفا کند، در همین راستا در پیش نویس سند به موضوع دیپلماسی اقتصادی و بهبود بازاریابی و بازرگانی نظام حمل و نقل بین المللی کشور و رقابتی نمودن و کاهش زمان و هزینه ترانزیت از مسیر ایران نسبت به مسیرهای رقیب و ایجاد مزیت برای مسیرهای ایران تاکید شده است.
دیپلماسی اقتصادی فقط به این معنا نیست که ما به کشورها رایزن بفرستیم یا فلان کارهای زیرساختی تجاری و اقتصادی را در کشور انجام دهیم. این‌ها همه اجزا و عوامل لازمی است که باید انجام شود. در بحث دیپلماسی اقتصادی به مؤلفه‌های متعددی در داخل و خارج، در دنیا توجه می‌شود و امروز بسیاری از کشورهای دنیا از جمله خود ایران توجه به این نکته دارند که از عوامل مؤثر اقتصادی در مناسبات خود استفاده کنند، لذا در این تقسیم نقش بیشتری دارد که بتواند توسعه اقتصادی و تجارت خارجی خود را هم زمان با یکدیگر پیش برده و به یک بازیگر موثر در نظام بین‌الملل و صحنه تجارت تبدیل شود.
بر این اساس؛ جهت‌دهی به توسعه حمل‌ونقل و لجستیک به‌عنوان پیش‌نیاز افزایش ترانزیت و تسهیل تجارت خارجی کشور، نقش‌آفرینی مؤثر ایران در نظام تجارت جهانی و اقتصاد بین‌الملل همچنین یکپارچه‌سازی تولید و تجارت و ترانزیت از نکات مهم و برجسته پیش نویس برنامه هفتم توسعه نسبت به برنامه ششم توسعه است که مورد توجه ویژه قرار گرفته است.
