به گزارش سکان، بررسی روند اجرای تبدیل مجموعه ورزشی آزادی به پارک ورزش و دهکده توریستی از مدت‌ها قبل و با تغییرات جدید در وزارت ورزش در دستور کار شرکت توسعه و مجموعه ورزشی آزادی قرار گرفته است. موضوعی که نگرانی‌ها و ابهامات زیادی را در خصوص آسیب به ورزش قهرمانی به دنبال دارد. نگرانی از این جهت که مجموعه‌ای با پایگاه قهرمانی، به بهانه تزریق پول و درآمدزایی، شاهد حضور عموم و تجاری شدن خواهد بود که از بین رفتن جایگاه آن در ورزش قهرمانی و به دنبال خواهد داشت.
* تبدیل آزادی به دهکده توریستی
چهارشنبه هفته گذشته بود که سینا کلهر معاون فرهنگی و توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان با معاون مشارکت های مردمی و جذب سرمایه شرکت توسعه و مدیر مجموعه ورزشی آزادی، دومین نشست خود را برای بررسی ظرفیت‌های ورزشگاه آزادی برای تبدیل به دهکده توریستی برگزار کردند که یکی از محورهای مورد بحث، درخصوص نحوه ورود و خروج عموم و تردد در جاده تندرستی بود.
براساس اعلام حمید سجادی وزیر ورزش و جوانان، این مجموعه که سالها پایگاه قهرمانی بوده، قرار است به بزرگترین پارک و دهکده توریستی ورزشی جهت استفاده عموم مردم تبدیل شود. نکته‌ای که در اینجا مورد سوال قرار می‌گیرد و هنوز مبهم باقی مانده، نحوه تمرین ورزشکاران در این مجموعه است. با توجه به اینکه مجموعه آزادی سالها به عنوان پایگاه قهرمانی، محل تردد ورزشکاران بوده و چندین فدراسیون ورزشی نیز در آن استقرار دارند، چطور می‌تواند محل تردد عموم باشد؟
* تغییر کاربری آزادی با بهانه درآمدزایی
مجموعه ورزشی آزادی سالها به عنوان مجموعه‌ای قهرمان‌پرور شناخته شده و فدراسیون‌ها نیز به همین دلیل در آن فعالیت دارند اما مدت‌هاست زیرساخت آن تغییر کرده و به بهانه توسعه ورزش همگانی و به منظور تامین بودجه، رستوران‌هایی در آزادی احداث شده و جاده تندرستی نیز مهرماه امسال با حضور وزیر ورزش افتتاح شد.
قدرت‌الله سیف مدیر سابق مجموعه ورزشی آزادی اسفند سال گذشته مصاحبه‌ای در خصوص تغییرات صورت گرفته داشت. وی گفته بود: “در مجموعه آزادی یک دریاچه داریم که خیلی ناشناخته مانده و تلاش کردیم دسترسی عموم مردم را به آن با راه‌اندازی رستوران ایجاد کرده و در آن فضا هم مردم استفاده کنند. واقعیت این است بودجه‌هایی که اکنون به شکل قطره‌چکانی به مجموعه تزریق می‌شود، کفاف مدیریت آن را نمی‌دهد اما با وجود این مشکلات باید نگاه درآمدزایی داشته و از این فضا به بهترین شکل استفاده کنیم.”
سیف پیش از این اعلام کرده بود استفاده عموم از مجموعه به ورزش قهرمانی و ورزشکاران آسیبی نمی‌زند اما در همان سالهای قبل با مطرح شدن احداث جاده تندرستی دور دریاچه آزادی، فدراسیون قایقرانی یکی از مخالفان جدی بود. همین باعث شد این پروژه مسکوت بماند اما در نهایت با اعتراضات وارد شده، احداث جاده تندرستی به شکل دیگری شد تا با محل تمرینات قایقرانی تداخلی نداشته باشد.
احمد مددی که در حال حاضر ریاست این مجموعه را برعهده دارد، در خصوص افتتاح جاده تندرستی گفت: “با بازگشایی درهای آزادی امیدوارم شاهد حضور پررنگ و بانشاط مردم باشیم. البته در کنار این بازگشایی، نگاه درآمدزایی نیز خواهیم داشت تا از این طریق به آبادانی بیشتر ورزشگاه کمک کنیم.”
* بار اضافی روی ورزشگاه قدیمی
تجاری کردن ورزشگاه‌ها پروژه بسیار خوبی است اما این نکته را نباید فراموش کرد که آکادمی‌ها و پایگاه‌های قهرمانی نمی‌توانند محلی برای فعالیت‌های اقتصادی و تجاری باشند. در طرح دهکده توریستی مجموعه آزادی موارد زیادی دیده شده اما تاثیر ارتقای مجموعه به دهکده، حضور عموم در مجموعه، تردد افرادی غیر از ورزشکار در آزادی تاثیر زیادی در فعالیت و تمرینات ورزشکاران خواهد داشت. سوال اصلی این است آیا محلی که سالها فقط ورزشکار به خود دیده و قهرمان پرورش داده، می‌تواند محلی تجاری و اقتصادی باشد؟ آیا ورزشگاه آزادی به عنوان تنها مجموعه قهرمانی باقی مانده برای ورزش کشور، نبایستی با رویکرد قهرمانی و حمایت دولت، وظیفه افتخارآفرینی خود را ادامه می داد؟
مجموعه ورزشی آزادی تنها مجموعه استاندارد بین‌المللی است که در آن قهرمانان به صورت تخصصی فعالیت دارند و تجاری شدن آن تنها لطمه را به ورزش قهرمانی خواهد زد. با توجه به اینکه آزادی حدودا تنها مجموعه‌ای است که در آن ورزش قهرمانی انجام می‌شود و قدمت زیادی از آن می‌گذرد، نمی‌تواند بار اضافی را بر دوش بکشد. بارها دیده‌ایم این مجموعه نمی‌تواند دو روز متوالی میزبان مسابقات فوتبال فوتبال باشد چرا که تحمل فشار ندارد. مجموعه‌ای که فرسوده و مستهلک شده، چطور می‌تواند شاهد تردد عموم باشد؟
باتوجه به بودجه‌ای که قرار است برای دهکده توریستی اختصاص داده شود، بهتر نیست صرف تعمیر و ساخت و ساز سالن‌های مختلف شود که به دلیل مشکلات برای میزبانی بین‌المللی مشکل دارند؟ وقتی ما از نظر زیرساخت‌ها در مضیقه هستیم و مجموعه‌های قهرمانی ما برای 40-50 سال گذشته است، بهتر نیست بودجه‌ای که وارد می‌شود را صرف رشته‌های مدال‌آور کنیم؟ بارها شاهد بوده‌ایم سالن‌های بسکتبال و والیبال برای میزبانی با مشکلات متعددی روبه‌رو بوده‌اند، بهتر نیست به جای تجاری کردن ورزش به فکر ساخت سالن در آزادی باشیم؟ و بسیاری پرسش دیگر که نگرانی های جدی را درباره این مجموعه قدیمی اما راهبردی در ورزش قهرمانی ایجاد کرده است
