به گزارش سکان، با توجه به اهمیت بی بدیل بخش کشاورزی در تأمین امنیت پایدار غذایی و سلامت و کاهش وابستگی به خارج از کشور، استفاده از ظرفیت شرکتهای دانشبنیان و فناور و نخبگان در رونق این بخش میتواند بسیار تأثیر گذار باشد، البته باید از ظرفیت فناوری نوین نیز برای توسعه این بخش استفاده کرد.
اگر حضور شرکتهای دانشبنیان همراه با رشد منطقی آنها در کنار صنایع بزرگ و کوچک نهادینه شود، بسیاری از معضلات بخش کشاورزی در حوزهی بهرهوری، کیفیت و بازاریابی قابل حل است همچنین اگر با دید تقاضامحوری به شرکتهای دانشبنیان نگاه کنیم، این شرکتها باید بتوانند توانمندیهای خود را به فعالان حوزه کشاورزی عرضه کنند و در مقابل متقاضی و بخش خصوصی هم به استفاده از این توانمندیها احساس نیاز و تقاضا داشته باشند.
حال اینکه چرا شرکتهای دانش بنیان به حضور در بخش کشاورزی تمایل کمتری نشان میدهند؟ دلایل متعددی در تمایل کم ایجاد شرکتهای دانش بنیان کشاورزی وجود دارد که مهمترین آنها عدم تمکن مالی و توانایی بهره برداران (کشاورزان و دامداران) برای استفاده از فناوریهای نوین در مزارع و باغات و دامداریها است.
عمده کشاورزان کشور از نوع خرده پا و معیشتی بوده و لذا قدرت ریسک پذیری برای فناوریها و موضوعات دانش بنیان جدید با توجه به هزینههای اولیه بالای آنها را ندارند.
لذا شرکتهای دانش بنیان این بخش با مشتریان کمی مواجه میشوند. موضوع دیگر عدم حمایت کامل دولتها در طی دهههای گذشته از بخش کشاورزی بوده به نحوی که حمایت توسعهای از بخشهای دیگر صنعتی بسیار بالاتر از بخش کشاورزی بوده است. مشکل دیگر ریسک بالاتر سرمایه گذاری در بخش کشاورزی به دلیل وابستگی شدید بخش کشاورزی به اقلیم و آب و هوا است که این موضوع باعث میشود که سرمایه گذاران کمتر رغبت داشته باشند به این بخش ورود کنند.
در حال حاضر مهمترین زمینههای مناسب برای ورود شرکتهای دانش بنیان در بخش کشاورزی شامل تولید بذور هیبرید و ارقام جدید متناسب با اقلیم کشور (متحمل به خشکی و شوری و… و.)، طراحی و ساخت ماشینهای پیشرفته کشاورزی، تولید افزودنیها، دارو، واکسن و مکملهای خوراک دام، طیور و آبزیان (شامل خوراک طراحی شده، پروبیوتیک ها، اسیدهای آمینه، آنزیمها، توکسین بایندرها، ویتامین هاو…)، کودهای زیستی، سموم زیستی کنترل آفات و بیماریهای گیاهی، نژادها و لاینهای جدید دام و طیور و آبزیان، افزودنیهای صنایع غذایی (استارترها، پروبیوتیک ها، اسانسها، استابیلایزرها، و…) است.
همچنین در زمینه هوشمندسازی کشاورزی، کاربردهای بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی در کشاورزی، کشاورزی عمودی و شهری نیز میتوان از دانش بنیانها بهره برد.
با شروع کار پارک ملی علم و فناوری کشاورزی و منابع طبیعی که سازمانی ملی، نظاممند، اثربخش و نوآور در راستای دستیابی به توسعه پایدار و کشاورزی دانشبنیان و فناورانه شاهد رشد و توسعه کشاورزی نوین باشیم.