به گزارش سکان نیوز، امروزه واژه شایسته سالاری مترادف با ارزشهای بزرگ اجتماعی و اخلاقی بوده و افراد مسیر پیشرفت و تعالی را بر اساس شایستگی خود طی می کنند و این شایستگی به فردی اعطا می شودکه بعلت انجام کاری صحیح و بر جسته با کارایی بالا و حصول یک منفعت مشخص و قطعی بویژه به نفع جامعه و مردم مورد ستایش و تمجید دیگران قرار می گیرد و در شرایط برابرکاری را بهتر از دیگران به انجام رسانده ودر مقایسه با آنها از راندمان بالاتری بر خوردار است.
بی گمان فرماندارشدن دلایل و انگیزه های مختلف و متفاوتی می تواندداشته باشد . سِمت فرماندار حساس تر از بسیاری از مشاغل به لحاظ وظایف گسترده بخشی و بین بخشی است که شامل امور سیاسی ، امنیتی ، اجتماعی و فرهنگی و بسیاری دیگر از مسائل شهرستان را در برمی گیرد که در صورت اشراف به این مسائل قطعا تصمیمات عاقلانه و مردم پسند را خواهد گرفت و از آنجایی که شهرستان بزرگ بابل نیز همچون سایر شهرستانهای بزرگ کشور ، علیرغم برخورداری از ویژگی ها و توانمندهای منحصر به فرد ، با مشکلات و چالش هایی از جمله بیکاری قشر جوان و جویای کار ، نیمه کاره ماندن طرحهای عمرانی متعدد به دلیل کمبود بودجه و… نیز مواجه می باشد ، رفع این مشکلات برای بهبود و ارتقاء کیفیت زندگی بسیار حیاتی و ضروری است.
مردم شهرستان بابل هیچگاه عملکرد مدیرانی که برای منافع مردم گام برداشتن را فراموش نخواهند کرد.مردم عملکرد مسئولان را باهم مقایسه می کنند.
یکی از فرماندارنی که توانست بعد از دوره مسئولیت خود عملکرد وی همچنان در ذهن مردم یک شهرستان بماند و همیشه به نیکی از ایشان در دوران مسئولیت از وی یاد شود، قربانعلی ولی زاده معاون سابق استانداروفرماندار ویژه شهرستان بابل است که به مدت 4سال در این سمت به مردم بابل خدمت صادقانه کرد.
ولی زاده از بدنه وزارت کشور بود و سلسله مراتب اداری را در وزارت کشور گذرانده بود و با اشرافیت کامل به قوانین و مقررات به جایگاه معاونت استاندار و فرمانداری ویژه شهرستان بابل رسیده بود.
مردم داری، تخصص و ساده زیستی این مدیر باعث شد فرمانداری بابل دوران طلایی را پشت سر بگذارد و با مقایسه دوسال گذشته این موضوع کاملا مشهود می باشد.
امام خمینی(ره) در توصیه به مردمی بودن مسئولین می‌فرمایند:
«کوشش کنید که پایگاه ملی برای خودتان درست کنید. این به این است که گمان نکنید که شما صاحب مقام هستید، منصب هستید باید به مردم فشار بیاورید. هر چه صاحب منصب ارشد باشد باید بیشتر خدمتگزار باشد.» (صحیفه امام، ج 7، ص: 511)
