بهنام جمشیدی اظهار داشت: صنعت حمل و نقل هر کشوری به سان رگ‌های بدنه اقتصادی آن عمل می‌کند و در این بین، راه آهن نقش شاهرگ‌های اقتصادی و پیشران توسعه را دارد.
وی ادامه داد: در ایران نیز شبکه راه آهن در پهنه کشور گسترانیده شده و بسیاری از مراکز استان‌ها را در بر می‌گیرد.
این کارشناس حمل و نقل بیان کرد: نقش حمل و نقل ریلی در کشوری به گستردگی ایران با وجود معادن متعدد، پررنگ تر از سایر کشورها است.
جمشیدی اظهار کرد: در دهه های گذشته تاکید دولت ها در این حوزه بر افزایش زیرساخت های ریلی و خطوط آهن بوده است، اما در حال حاضر بیشترین نیاز راه آهن افزایش بهره‌وری عملکرد حمل و نقل ریلی است.
وی افزود: در بُعد زیرساخت هم اکنون بالغ بر 14 هزار کیلومتر خط ریلی در ایران وجود دارد، با این حال در این موقعیت یکی از مهم ترین موضوعاتی که باید در راه اهن مورد توجه قرار گیرد، بهره وری این مجموعه است.
این کارشناس حمل و نقل افزود: در حال حاضر بهره وری خطوط ریلی ایران یک سوم میانگین جهانی است، بهره وری واگن های باری نیز در ایران به همین نسبت است و یک واگن باری در ایران سالانه بالغ بر 1 میلیون و 250 هزار تن-کیلومتر بار حمل می کند، حال آنکه واگن های بسیاری از دیگر کشور ها سالانه بالغ بر 4 میلیون تن-کیلومتر کالا حمل می کند.
جمشیدی با تاکید بر اینکه راه آهن مدیر متخصص لازم دارد و انتصاب مدیران راه آهن نباید بر اساس سهمیه های سیاسی باشد، گفت: تجربه نشان داده است هر زمان مدیران راه آهن بر مبنای تخصص انتخاب شده اند، این مجموعه روند رو به رشدی آغاز کرده و هر زمان انتصابات سیاسی غلبه پیدا کرده، حمل و نقل کشور دچار افت عملکرد از این ناحیه شده است.
وی اضافه کرد: به عنوان مثال تحمیل برخی از مسئولان بلندپایه به راه آهن با فشارهای سیاسی موجب شد تا قرارداد تجهیز خط تهران-مشهد با سامانه ATC، به شرکتی فاقد صلاحیت سپرده شود که مقامات تحمیل شده به راه آهن در آن صاحب منفعت بودند؛ نتیجه این کار نقص عملکرد سامانه ذکر شده و تصادف دو قطار مسافری در هفتخوان استان سمنان بود که در پی آن 47 هموطن جان خود را از دست داده و 103 نفر نیز زخمی شدند.
این کارشناس حمل و نقل اظهار کرد: کاهش آمار بار حمل شده توسط راه آهن و کاهش بهره وری واگن، کاهش آمار ترانزیت ریلی و زمین گیری لکوموتیوها از مواردی است که در طول سنوات گذشته رخ داده است و یکی از علل بروز این مشکلات برخی انتصابات سیاسی بوده است.
وی یادآور شد: راه آهن هر کشور پیشران اقتصاد، تولید و تجارت آن کشور به شمار می رود و در مقیاس ژئوپلتیک دارای نقشی راهبردی است.
جمشیدی افزود: بسیاری از اتفاقات بزرگ قرون گذشته همچون انقلاب صنعتی و پیروزی و شکست ائتلاف ها در جنگ جهانی دوم ریشه در راه آهن داشته است.
وی بیان کرد: موقعیت ترانزیتی ایران در غرب آسیا به اهمیت راه آهن کشور بیش از پیش افزوده و لزوم به کارگیری افراد متخصص، صاحب تجربه و آگاه به این صنعت را پررنگ تر می سازد.
این کارشناس حمل و نقل تاکید کرد: در دولت جدید انتظار می رود تخصص گرایی جایگزین سهمیه بندی‌های سیاسی در راه آهن شده و فقط مدیران متخصص، متعهد و دغدغه مند مرتبط با این صنعت به کار گرفته شوند.
وی اظهار کرد: حمل و نقل ریلی کشور به واسطه شرایط زمانی و مکانی ایران در این برهه نیاز به تحول های بنیادین داشته و در صورت امتداد انتصابات سیاسی در این مجموعه مهم، امید به ارتقاء راه آهن و ایفای نقش راهبردی آن در اقتصاد ملی سخت تر از گذشته خواهد شد.
