به گزارش سکان به نقل از تسنیم ، در این دوره از حراج تهران مجموعا 22 اثر بالاتر از یک میلیارد تومان چکش خورد، 19 اثر از 500 میلیون تا یک میلیارد تومان، 57 اثر بین 100 تا 500 میلیون تومان و 11 اثر زیر 100 میلیون تومان به فروش رسیدند و یک اثر نیز به فروش نرسید.
آغداشلو در حالی توانست رکورد فروش حراج سیزدهم را به نام خود ثبت کند که طی سالها و به ویژه ماههای اخیر به دلیل انتشار و افشای برخی ایمیلهای شخصی و همچنین ادعاهایی که از سوی برخی شاگردان و خبرنگاران حوزه هنرهای تجسمی مطرح شده، در کانون اتهاماتی نظیر سوء استفاده چنسی و فساد اخلاقی قرار گرفته است؛ اتهاماتی که دامنه آن به انتشار گزارشی افشاگرانه در روزنامه نیویورک تایمز هم رسید.
تابلوی دو لته «خاطرات امید» اثر آیدین آغداشلو که طی روزهای اخیر روایتهای متعددی درباره کپی بودن آن از روی اثر «پیرو دلا فراچنسکو» با نام «دوک و دوشس» در رسانهها مطرح شده است، در حالی به قیمت عجیب 12 و نیم میلیارد تومان؛ یعنی 10 برابر برآورد اولیه خود چکش خورد که بر اساس مصاحبه علیرضا سمیعآذر مدیر حراج تهران با یکی از رسانهها، خریدار این اثر یک شرکت است. البته نام یک شرکت در این چند روز در فضای مجازی دست به دست میشود که نه تایید و نه تکذیب شده است. اتفاقی که شائبه غیرعادی بودن روندها و فرایندهای مالی و همچنین نظام قیمتگذاری در حراجهای مختلف را بیش از پیش در میان افکار عمومی تقویت میکند.
این درحالی است که سمیعآذر مدیر حراج تهران چندی پیش در گفتوگو با یکی از رسانهها درباره فرایندهای مالی حراج سیزدهم گفت: “هیچ مورد پولشویی در حراج تهران وجود نداشته و نمیتواند وجود داشته باشد. این را صریح میگویم چون از آن اطمینان کامل دارم. کسانی که این شائبهها را مطرح میکنند یا پولشویی را نمیدانند چیست و یا حراج را نمیشناسند. اگر شما حجم زیادی از پول کثیف داشته باشید و بخواهید دور از چشم مسئولین آن را به چیزی تبدیل کنید، بدترین کار آن است که بیایید در حراج که صدها نفر حاضرند و مراسم به صورت زنده پخش و ثبت میشود، در جلوی دوربینهای صدا و سیما و رسانهها آن را هزینه کنید تا همه ببیند چه میزان خرید کردهاید!”
این اظهارات عجیب در حالی از سوی مدیر حراج تهران مطرح شده است که حراج تهران برخلاف بسیاری از حراجیهای معتبر بینالمللی که در سراسر جهان برگزار میشوند، هرگز به صورت شفاف و علنی نام و مشخصات کامل خریداران آثار عرضه شده در حراج را اعلام یا منتشر نکرده است؛ اساسا مسئولین حراج تهران پس از گذشت 13 دوره از برگزاری حراج همچنان به شفافیت تن نمیدهند و در مقابل هرنوع سیاستی که سویهای از شفافسازی داشته باشد، مقاومت عجیبی نشان میدهند.
وجه مهم و غیرشفاف دیگری که در نسبت ادوار 13 گانه حراج تهران مطرح است، آن است که قیمتگذاری پایه و اصالت آثار عرضه شده در حراج از سوی چه کسانی تعیین میشود؟ آیا اساسا این قبیل قیمتهای نجومی انطباقی با ارزش حقیقی تابلوهای عرضه شده در حراج دارند یا اینکه فاقد هرگونه منطق اقتصادی موجه و متناسب هستند؟
تسنیم بیش از این بارها بر لزوم ورود نهادهای ناظر ذیصلاح و مبادرت به حسابرسی دقیق و شفاف در نسبت مناسبات مالی حراج تهران و دیگر حراجهای هنری کشور، به عنوان مطالبهای مهم و کلیدی نزد افکار عمومی تأکید کرده است؛ مطالبهای که اکنون لزوم تحقق و پیگیری آن از سوی قوه محترم قضائیه بیش از هر زمان دیگری ضروری به نظر میرسد.
تصویر اول با نام «دوک و دوشس» اثر «پیرو دلا فراچنسکو» و تصویر دوم با نام «خاطرات امید» اثر آیدین آغداشلو