به گزارش سکان نیوز/ احمد حسین زادگان در این حکم که نسخه ای از آن در اختیار ایرنا قرار گرفته است، تاکید کرد : با توجه به شرایط مناسب اقلیمی با هدف گسترش پوشش گیاهی ، حفظ محیط زیست و جنگل ، تامین مواد اولیه صنایع سلولزی ، بهره برداری بهینه از زمین های شیب دار و حفاظت از منابع آب و خاک اجرای طرح زراعت چوب باید ساماندهی و مورد حمایت قرار بگیرد.
وی با اشاره به نامگذاری امسال به سال جهش تولید ، بر ضرورت استفاده از منابع و ظرفیت های بومی مازندران برای تحقق آن تاکید کرد و خطاب به خیریانپور نوشت : باید از ظرفیت های بخش خصوصی و سرمایه گذاران این حوزه و با مدیریت جهادی و بهره گیری از تجارب ارزنده و با هماهنگی دستگاه ها و نهادهای ذیربط نسبت به برنامه ریزی ، اجرا و پایش طرح زراعت چوب اقدام و نتیجه هر ۲ هفته یک بار به اینجانب گزارش شود.
استاندار مازندران همه فرمانداران و مدیران دستگاه های اجرایی و همچنین تشکل های ذیربط را ملزم به همکاری همه جانبه با مسئول جدید طرح زراعت چوب استان کرد.
مجلس شورای اسلامی سال ۸۹ با تصویب قانونی ، توسعه زراعت چوب را به منظور افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی به عنوان یک تکلیف تعریف کرد و در دی ماه سال ۱۳۹۲ نیز دولت مصوبه ای در خصوص بهینه سازی وضعیت مدیریت منابع طبیعی گذراند که در ماده ۴۸ آن در بر ضرورت توسعه زراعت چوب تاکید شده است.
از سوی دیگر، سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور سهم زراعت چوب در تامین منابع سلولزی را ۴۰ درصد اعلام کرد و طبق برنامه سطح اختصاص یافته به این امر تا پایان برنامه ششم توسعه باید از ۱۵ هزار هکتار فعلی به ۷۵ هزار هکتار برسد.
کارشناسان نبود اراضی یکپارچه ، بالا بودن دوره به بار نشستن سرمایه گذاری و انتظار هفت تا ۱۰ ساله برگشت سرمایه، نبود تحقیقات بنیادی و برآورد میزان سود دهی، نبود مکانیزم لازم و تضمین کننده برای خرید چوب آلات از تولید کنندگان و عدم پوشش سازمان های بیمه گذار را از مهم ترین چالش ها و مشکلات کاشت و زراعت چوب در کشور بویژه مازندران می دانند.
مشکلات زراعت چوب استان مازندران در حالی است که به گفته کارشناسان با توجه به چالش های به وجود آمده ناشی از برداشت های غیر اصولی جنگل و محدودیت منابع تولید چوب و تاکید بر جنبه های ذخیره گاهی و حفاظت از جنگل های شمال ، زراعت چوب مهم ترین روش های تولید منابع و مواد اولیه صنایع چوبی است.
استان مازندران ۴۶۰ هزار هکتار زمین زراعی و باغی دارد و از آنجایی که شالیکاری با ۲۳۰ هزار هکتار برابر با نیمی از زمین های کشاورزی استان مهمترین کشت و کار محسوب می شود ، زراعت چوب به دلیل ایجاد سایه و جلوگیری از تابش نور مستقیم خورشید به سطح مزرعه در این اراضی قابل انجام نیست و کشاورزان شالیکار حتی از کاشتن صنوبر در اطراف مزرعه اشان چندان استقبال نمی‌کنند.
کارشناسان مسیر های آبرفتی رودخانه ها، حاشیه دره های مرطوب، اماکن عمومی بویژه قبرستان ها، محوطه بقاع امامزادگان، حاشیه زمین های ورزشی، حاشیه آببندان ها و آبگیرها ،اطراف راه های روستایی و بین شهری را از فرصت های مهم زراعت چوب در بخشی از کشور بویژه استان های شمالی می دانند.
در مازندران بیش از ۲ هزار واحد کارگاهی و صنعتی بهره برداری چوب فعالیت دارند که طبق آمار ۱۵ تا ۲۰ درصد از نیازشان از داخل و بقیه از خارج تامین می شود.
براساس آمار از ۲ میلیون و۳۰۰ هزار هکتار مساحت مازندران حدود ۷۰ درصد منابع طبیعی تشکیل می دهد.
