به گزارش سکان نیوز، از کوه‌های سر به فلک کشیده و جنگل‌های دیرینه سال، تا دشت‌های حاصلخیز و دریای بیکران. همه‌ی اینها، مازندران را به بهشتی بی‌بدیل تبدیل کرده‌اند.
اما در کنار این نعمت‌های بیکران، مدیریت گردشگری استان سال‌هاست در چرخه‌ای از بی‌برنامگی و روزمرگی گرفتار شده است. افسار گردشگری مازندران -که نیازی به معرفی ندارد و خود به خود می‌درخشد- به دست مدیرانی بی‌انگیزه و بی‌بهره از دانش نو، به بیراهه کشیده شده است.
این سرزمین، افزون بر جاذبه‌های طبیعی، از میراث فرهنگی غنی و صنایع دستی فاخر نیز بهره می‌برد؛ اما این گنجینه‌ها نیز در سایه بی‌تدبیری‌ها به حاشیه رانده شده‌اند. مازندران که سالانه میزبان میلیون‌ها گردشگر است -رقمی چند برابر جمعیت خود- سهم ناچیزی از درآمد گردشگری در توسعه‌ی پایدار خود می‌برد.
راه نجات، در گرو سرمایه‌گذاری خرد و کلان، برنامه‌ریزی استراتژیک برای تبدیل گردشگران از «مسافر گذری» به «مهمان مقصد»، تقویت بخش خصوصی، معرفی و تجاری‌سازی میراث فرهنگی، توسعه صنایع دستی و ایجاد زیرساخت‌های پایدار است. و مهم‌تر از همه، وحدت رویه و گماردن مدیرانی شایسته و خردمند در رأس امور.
اما افسوس که صندلی مدیریت گردشگری مازندران، سال‌هاست عرصه تاخت و تاز کسانی شده که نه تنها امتحان خود را پس داده‌اند، که جز عقب‌ماندگی، اختلاف و تخریب، دستاوردی نداشته‌اند.
افرادی با مدارک نامربوط و پرابهام، که با توسل به رابطه و لابی، از این سو به آن سو می‌روند تا بر کرسی‌ای تکیه زنند که شایستگی آن را ندارند. همان‌ها که بیش از یک دهه، چرخ توسعه گردشگری استان را قفل کردند و هرگز نتوانستند پیوندی سازنده با بخش خصوصی برقرار کنند.
ویژگی بارز این جماعت، کم‌کاری، بی‌برنامگی، ایجاد تفرقه، کارشکنی، شعارپردازی و خودبزرگ‌بینی برای رسیدن به مقام و قدرت است.
اما سخن ما با تصمیم‌سازان و مسئولان استان این است: فریب ظاهر فریبنده و وعده‌های پوچ اینان را نخورید. به ژرفای بحران و عقب‌افتادگی نگاه کنید. اینان نه پایبند اخلاقند، نه متعهد به شرافت. تنها دغدغه‌شان، تصاحب صندلی قدرت است.
نجات گردشگری مازندران نیازمند مدیرانی باانگیزه، متعهد، متخصص و مسلط به دانش نوین گردشگری و دارای تجربه‌ای عملی است.
