به گزارش سکان ، در روزهای شیوع ویروس کرونا که عملاً ورزش ایران تعطیل است و هیچ اردو یا مسابقه‌ای پیش روی ملی‌پوشان نیست، بحث بازنشستگی برخی رؤسای فدراسیون‌ها به یک چالش بزرگی تبدیل‌شده است. آذرماه سال ۹۷ قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان در تمامی دستگاه‌های اجرایی به مرحله اجرا درآمد و در آن مقطع زمانی خیلی از رؤسای فدراسیون ورزشی علی‌رغم میل باطنی از سمت خود کنار رفتند. حالا دوباره از اسفندماه سال گذشته بحث بازنشستگی برخی مدیران و رؤسای فدراسیون‌های ورزشی مطرح‌شده است که گفته می‌شود حدود ۳۰ نفر از کارکنان وزارتخانه و برخی از رؤسای فدراسیون‌ها بازنشسته محسوب می‌شوند.
طبق لیست افرادی همچون برانوش نیک‌بین، کیکاووس سعیدی، محمدرضا داورزنی، بهمن نیک‌خو، ایرج رحمانی، علی رغبتی، غلام علی‌پور، ناصر پورعلیفر، غلام جعفری و …. نفراتی هستند که در لیست بازنشستگان وزارت ورزش و جوانان قرار گرفتند. آن‌طور که شنیده می‌شود وزیر ورزش و جوانان فعلاً دستور داده تا کیکاووس سعیدی دبیرکل کمیته ملی المپیک، محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال، غلامعلی‌پور و علی رغبتی فعلاً در لیست رؤسای بازنشسته قرار نگیرند و از سمت خود کنار نروند؛ اما مابقی مدیران بازنشسته آخر اردیبهشت‌ماه از سمت خود کنار بروند.
طبق شنیده‌ها قرار است در هفته جاری نامه اتوماسیون بازنشستگی این نفرات صادر شود و تنها ۴ نفر فعلاً در این لیست قرار نگیرند. این در حالی است که همه این افراد ۳۵ سال خدمت کرده‌اند و باید از سمت خود کنار بروند.
داورزنی در مصاحبه اخیر خود عنوان کرده است تا ۶۵ سالگی یعنی شش سال دیگر می‌تواند به فعالیت‌های خود در دستگاه‌های دولتی ادامه دهد و مشکلی در خصوص بازنشستگی ندارد.گویا یک قانون تکلیفی در وزارت ورزش و جوانان وجود دارد؛ مبنی بر اینکه اگر فردی ۳۵ سال کار دولتی کرده باشد و هنوز به ۶۵ سالگی نرسیده باشد، ادامه فعالیتش منوط به نظر مسئول ارگان مربوط است و به‌این‌ترتیب وزیر ورزش و جوانان با استناد به این بند در تلاش است تا مجوز ادامه حضور داورزنی را در فدراسیون والیبال بگیرد.
گفته می‌شود داورزنی در چهلمین سال خدمت خود به سر می‌برد و چرا در شرایطی که وزیر ورزش و جوانان می‌دانسته او جزء رؤسای بازنشسته است، اجازه داده تا به انتخابات فدراسیون والیبال ورود کند و اگر طبق قانون باید بازنشسته شود، چند ماه دیگر والیبال بدون رئیس می‌ماند و این خود ضربه بزرگی به ورزش ایران وارد خواهد کرد.
البته در صورت ابقای رؤسای بازنشسته با هر تبصره و قانونی این مسئله با موضوع جوانگرایی و استفاده از نیروهای سازمانی در وزارت ورزش و جوانان مغایرت دارد. در حال حاضر تعداد قابل‌توجهی از مدیران، نیروهای سازمانی هستند و اکثر معاونان این وزارتخانه هم از دیگر دستگاه‌های اجرایی در وزارت ورزش مشغول به کار هستند و وجود چنین مسائلی باعث می‌شود تا بحث جوانگرایی و جانشین پروری در این وزارت خانه جدی‌تر از گذشته موردبحث قرار بگیرد.
هم‌اکنون قرار است تعدادی از مدیران و کارمندان بازنشسته در اواخر اردیبهشت‌ماه سال جاری از سمت خود کنار بروند و صندلی خود را به افراد دیگری بسپارند؛ سؤال اصلی اینجاست که سهم وزارت ورزش و جوانان در تربیت مدیران چقدر بوده است؟ در دولت تدبیر و امید که حرف از جوانگرایی به میان آمده دستگاه‌ها و به‌خصوص وزارت ورزش چقدر پیشتاز بود؟ چه کارهایی عملیاتی در بحث جانشین پروری صورت گرفت؟ افرادی که قرار است به صندلی رؤسای بازنشسته و مدیران ورزش تکیه بزنند چقدر تربیت شده‌اند تا بتوانند تصمیمات مهم و عملیاتی برای ورزش ایران بگیرند؟!
متأسفانه مدیریت‌های متزلزل و مقطعی و کوتاه‌مدت برای ورزش ایران نتایجی منفی به بار آورد که البته بی‌تأثیر از این اتفاقات نیست و عوارض آن را هم در المپیک‌های سال‌های آینده خواهیم دید. در حال حاضر معاونت قهرمانی وزارت ورزش اعتقاد دارد تعداد سهمیه‌های کسب‌شده برای آوردگاه توکیو از ادوار گذشته المپیک بیشتر خواهد بود و تعداد ورزشکاران المپیکی در توکیو به‌نوعی رکوردشکنی محسوب می‌شود؛ اما نکته قابل‌توجه این است که از بین تعداد سهمیه‌های به‌دست‌آمده سه رشته بسکتبال، والیبال و شمشیربازی به‌صورت تیمی سهمیه گرفته‌اند و اگر آن‌ها را تنها سه سهمیه حساب کنیم، عملاً تعداد سهمیه‌های کسب‌شده تا به الآن کمتر از المپیک گذشته است و این موضوع چالش جدی برای ورزش ایران است.
به‌هرحال طبق شنیده‌ها قرار است تا پایان ماه برخی از مدیران ورزشی از سمت خود کنار برود. بدون شک ناصر پورعلی‌فرد، رئیس فدراسیون بدن‌سازی و پرورش اندام که به مدت ۱۳ سال ریاست این فدراسیون را در کارنامه خود دارد و همچنین جعفری، رئیس فدراسیون ورزش‌های روستایی و بازی‌های محلی و بومی در لیست رؤسای بازنشسته حضور دارند و باید دید در مورد بقیه نفرات چه تصمیمی گرفته می‌شود.
