کلید تهیه تصاویر مینیمالیستی،سادگی می باشد.در این نوع عکاسی هر چه عناصر صحنه کمتر باشند،بهتر است.
فضای خالی،سوژه های تنها،خطوط ساده،الگوهای هندسی و رنگ های متضاد،همگی روش های عالی برای دستیابی به نتیجه مطلوب هستند.
شما می توانید فرصت های عکاسی مینیمالیستی را در همه جا پیدا کنید،مناظر با درختان تنها عکس های باور نکردنی مینیمالیستی از چشم انداز را ارائه می دهند.اشکال منفرد یا تکراری در یک محیط شهری باعث سوژه های مینیمالیستی عالی در شهرمی شود.
به همین راحتی که به نظر می رسد،گرفتن یک عکس مینیمالیستی خوب گاهی اوقات دشوارتر از آن چیزی است که فکر می کنید.یافتن سوژه مناسب،زاویه عکسبرداری و ترکیب می تواند کمی زمان و آزمایش داشته باشد،اما همین که درست فهمیدید،نتایج حیرت انگیز خواهد بود.
رویکرد من به عکاسی منظر مینیمالیستی این است که بیننده را مجبور به مکث و مشاهده متفاوت دنیا کند.
ممکن است در امتداد یک ساحل قدم بزنیم و افق آن سوی موج ها را ببینیم،اما در واقع چقدر متوقف می شویم تا به عظمت آن فکر کنیم،چه رسد به پیچیدگی ها و اشکال خود امواج؟ عکس های مینیمالیستی بیننده را به چالش می کشد تا عمیق تر به نظر برسد،درامی بین یک سوژه تنها و اطرافش احساس کند،به چیزهای خارق العاده در امر آشنا توجه کند،آسمان،امواج و شن ها را در مورد کاملا جدید ببیند،غرق در سادگی پیچیده،فقط با پراکندگی عناصر در یک قاب،لذت بزرگ با ژانر ایجاد عکس های مینیمالیستی است که چشم را از یک نقطه به نقطه دیگر می کشد.
نویسنده:محمد بویری
