در صدوسی‌وششمین نشست کمیته بین‌المللی المپیک دو نایب رئیس جدید و همچنین دو عضو هیئت اجرایی انتخاب شدند و پنج نفر دیگر نیز به عضویت کمیته بین‌المللی المپیک درآمدند و به اصطلاح IOC memeber شدند.
انتشار این خبر در رسانه‌های مختلف داخلی و خارجی در حالی بود که هیچ ایرانی در این نهاد بزرگ ورزشی حضور ندارد و حتی یکی از مسئولان کشورمان هم عضو کمیته بین‌المللی المپیک نیست. این در حالی است که سابقه نشان داده داشتن یک نماینده در IOC می‌تواند در بزنگاه‌ها کمک زیادی به ورزش ایران کند و شأن و جایگاه ورزش کشورمان را بالا ببرد.
سعید فائقی، در واکنش به عدم حضور یک ایرانی در کرسی‌های کمیته بین‌المللی المپیک اظهار داشت: تصاحب کرسی در کمیته بین‌المللی المپیک نیاز به برنامه‌ریزی دارد که ما در ایران فاقد آن هستیم. ما هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب و توسط هاشمی‌طبا صاحب کرسی در IOC بودیم که این جایگاه با بی‌تدبیری از دست رفت. پس از آن هم هرچه تلاش کردیم که هاشمی‌طبا رئیس افتخاری شود، فایده نداشت و کار از کار گذشته بود.
وی افزود: قدرت‌های ورزشی آسیا همچون چین، کره و ژاپن صاحب کرسی هستند و این قابل درک است، اما می‌بینیم کشورهایی مثل پاکستان، بوتان و … نه در المپیک عناوین خاصی کسب می‌کنند و نه در بازی‌های آسیایی، اما جلوتر از ما در کمیته بین‌المللی هستند. زمانی هم که در چنین مناصبی حضور نداشته باشیم، در بسیاری از مسائل بین‌المللی عقب می‌مانیم و نمی‌توانیم نقشی در تصمیم‌گیری‌ها داشته باشیم.
معاون سابق سازمان تربیت بدنی ادامه داد: زمانی که هاشمی‌طبا در IOC بود، بسیاری از مسئولان داخلی و حتی خارجی با او مشورت می‌کردند که این نشان‌دهنده جایگاه مهم این موضوع بود، البته الان از این مسئله محروم هستیم. بارها پیش آمده بود که به واسطه حضور یک نماینده توانسته بودیم مسائل بزرگی را پشت سر بگذاریم و از شرایط‌مان دفاع کنیم، اما حالا خبری از نماینده نیست.
فائقی خاطر نشان کرد: موضوع عدم رقابت با نمایندگان رژیم صهیونیستی از گذشته در ورزش ایران وجود داشته است و حالا می‌بینیم که مشکلاتی نیز به وجود آمده، این در حالی است که در گذشته حتی تعداد نفراتی که با اسرائیلی‌ها رقابت نمی‌کردند، بیشتر هم بود، اما با کمترین اخطار در محافل بین‌المللی ورزشی مواجه بودیم، چرا که یک نماینده داشتیم و می‌توانست از مواضع ایران دفاع کند. درباره حجاب بانوان نیز این موضوع از سال‌ها قبل مطرح شد و همان زمان نماینده ایران در IOC توانست با استدلال‌های منطقی و اشاره به منشور المپیک و آزادی انسان‌ها از این مسئله دفاع کند. حالا هم می‌بینیم که حجاب در بیشتر رشته‌ها موضوعی پذیرفته شده است.
وی در پاسخ به این سؤال که «چرا ایران طی سالیان اخیر نتوانسته است نماینده‌ای در کمیته بین‌المللی المپیک داشته باشد؟»، گفت: چند عامل در این عدم تصاحب کرسی نقش دارند. عامل اول این است که مدیریت جهان‌‌طراز ما کم شده است. ورزش ایران در یک دهه گذشته در کنفدراسیون‌های آسیایی و فدراسیون‌های جهانی رشته‌های مختلف افراد زیادی داشت که به‌عنوان نایب رئیس، دبیرکل و … فعالیت داشتند. زمانی که مدیریت جهانی حاکم باشد، اثرات آن خیلی زود و در زمان انتصاب‌ها و انتخابات بزرگ‌تر نمایان می‌شود.
معاون سابق سازمان تربیت بدنی عنوان کرد: عامل دوم توسعه ورزش در ابعاد مختلف بود. یکی از همین ابعاد بحث ورزش بانوان بود که معتقدم همین مسئله کمک زیادی به حضور در عرصه‌های بین‌المللی می‌کرد.
فائقی گفت: عامل سوم متأسفانه حسادت‌های داخلی است که یکی از گرفتاری‌های ما محسوب می‌شود. ما همیشه در حال خودزنی هستیم و این همان موضوعی است که در گذشته مانع ادامه حضور هاشمی‌طبا در IOC شد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: عامل چهارم نیز نگاه کوچکی است که برای ما به وجود آمده و در واقع نگاه‌های جهانی‌مان تضعیف شده است. ما هم‌اکنون در موضوعات بین‌المللی تحت فشار هستیم و نگاه بلند هم نداریم. همین مسئله باعث شده است که در کرسی‌های متعدد ضعیف شویم و آنها را یکی یکی از دست بدهیم.
