به گزارش «الف»، علی ربیعی مصادف با هفتمین سال روی کار آمدن دولت تدبیر و امید در نشست خبری در پاسخ به سوال یک خبرنگار که از انتقاد نمایندگان مجلس نسبت به گرانی‌ها و دستورات تلفنی رئیس‌جمهور سوال پرسیده بود، سخن جالبی بر زبان جاری کرد. البته بار اول نیست که چنین ادعایی مطرح می‌شود. او گفت: «من ادعا نمی‌کنم امروز جامعه خوشحال از زندگی خود است اما علتش را هم بگویید که اگر این دولت نبود شمایی که مدعی هستید وضع صد برابر خراب‌تر می‌شد.»
این که دولت حسن روحانی- که با وعده حل مشکلات با کلید تدبیر و امید در سال ۱۳۹۲ بر سر کار آمده بود- اینک و یک سال مانده به پایان دوره دوم این‌گونه از کارنامه خود دفاع می‌کند، جای تاسف است. از جهتی دیگر همین پاسخ می‌تواند نشان‌دهنده کیفیت کارنامه دولت، اثبات کارآمدی یا ناکارآمدی و وضعیت بسامان یا نابسامان امروز باشد.
دولت تدبیر و امید از همان ابتدا به لحاظ گفتمانی و اجرایی با مشکلات بزرگی مواجه بود که همین مسئله موجب شد توفیق جدی در طول هفت سال گذشته نداشته باشد. مسلما هرگز نمی‌توان منکر تاثیر تحریم‌های گسترده بیرونی شد اما نمی‌توان تمام تقصیرها را به گردن ترامپ انداخت.
فراموش نشود دولت در همان دوره اول و بین سال‌های ۹۲ تا ۹۶ نیز با وجود برجام عملا نتوانست موفقیت خاصی به دست آورد. به روال هفت سال گذشته، دولت تک‌بعدی تدبیر و امید در یک سال آینده نیز بعید است اقدام ویژه‌ای انجام دهد.
هرچند این سخنان سخنگوی دولت باعث اقناع افکار عمومی نمی‌شود اما از دولتی که وعده اداره با برنامه امور را داده بود و منتقدان را متهم به بی‌سوادی و… کرده بود انتظار نیست این‌گونه از خود دفاع کند. به قول معروف همچنین ماندن در فضای انتخابات ۹۲ و ۹۶ و رقیب‌هراسی موجب نمی‌شود آورده‌ای برای هیچ کس داشته باشد.
