به گزارش سکان نیوز/ دکتر سید حسین حمیدی بیان کرد: مرگ مغزی اساسا همان مرگ است و زندگی برگشت ناپذیر است لذا مرگ مغزی با کما متفاوت است و در حالت مرگ مغزی تمام قسمت‌های مغز از بین رفته است و امکان تنفس بدون دستگاه تنفس مصنوعی وجود ندارد ولی در حالت کما، خودِ فرد بدون دستگاه می تواند نفس بکشد.
این فلوشیپ بیهوشی قلب دانشگاه علوم پزشکی بابل اظهار داشت: آسیب مغزی ناشی از حوادث (تصادفات – اتفاقات) ، آسیب های عروقی مغز و عدم اکسیژن رسانی می تواند باعث تورم سلولهای مغزی شود که این خود باعث عدم خون رسانی به مغز می شود.
وی گفت: مغز توسط جمجمه که یک محیط استخوانی است محصور شده و تورم مغز باعث ایجاد فشار روی عروق مغز و عدم خون رسانی به مغز می شود که طی سه الی پنج روز مغز به صورت یک توده آبکی در می آید و در واقع فرد دچار مرگ مغزی شده است.
وی افزود: در مرگ مغزی تورم مغزی باعث عدم خون رسانی و به طبع آن عدم اکسیژن رسانی به کل مغز یعنی نیم کره ها و ساقه مغز شده و بیمار فاقد بیداری و آگاهی می شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل با بیان اینکه در مرگ مغزی عملکرد کلی مغز بصورت غیر قابل برگشت است؛ بیان داشت: مرگ مغزی اساسا همان مرگ است و هیچ فرقی با مرگ حتمی ندارد و زمانی که بیمار مرگ مغزی اعلام می شود دیگر امیدی به برگشت حیات در بیمار وجود ندارد.
دکتر حمیدی در همین راستا اظهار داشت: فردی که دچار مرگ مغزی شده با کمک دستگاه ها و فناوری پزشکی حیاتش برای مدت زمان محدودی حفظ می شود که این مدت بسیار محدود است و زمان طلایی حدود ۲۴ الی ۴۸ ساعت است که برای اهدای عضو مناسب می باشد و هر لحظه ممکن است اعضای بدن وی دچار مشکل شود مثلا قلب او از تپش باز ایستد و یا دچار سکته شود.
وی اظهار داشت: قلب بیمار چون به صورت ذاتی و خودکار تپش دارد در بیماران مرگ مغزی به کار خود ادامه می دهد ولی کنترل آن توسط سیستم عصبی از بین رفته است.
متخصص بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی بابل افزود: مرگ مغزی توسط چندین متخصص که شامل متخصصین مغز و اعصاب، جراحان مغز و اعصاب، متخصصین بیهوشی و داخلی با توجه به دستور العمل های که توسط وزارت بهداشت تهیه شده، به طور دقیق مورد بررسی قرار گرفته و پس از تایید، اگر منع خاصی جهت اهدا عضو نداشته باشد کاندید اهدا عضو می شود و می تواند جان چندین بیمار را نجات دهد .
هر مرگ مغزی ۸ نفر را از مرگ نجات می دهد
عضو کمیته تایید مرگ مغزی دانشگاه علوم پزشکی بابل با بیان اینکه بیمار فقط با حمایت کامل تنفسی به مدت کوتاهی قلبش خواهد زد و در این مدت کوتاه فرصت جهت اهدای عضو وجود دارد؛ گفت: هر مرگ مغزی می تواند تا ۸ نفر را از مرگ و ۵۰ نفر را از معلولیت نجات دهد.
حمیدی در ادامه درباره تفاوت های مرگ مغزی و کما بیان کرد: بیمارانی که دچار کما می شوند به طور معمول ساقه مغز آنها سالم یا آسیب جزئی دیده است و امید به بیداری این بیماران وجود دارد و تنفس آنها خود به خودی یا با کمک دستگاه تنفسی مصنوعی است و در کل تنفس آنها قطع نمی شود.
وی با اشاره به اینکه کما به دلیل آسیب دیدن مغز به وجود می‌آید؛ بیان داشت: آسیب مغز می‌تواند به علت فشار زیاد، خونریزی، کمبود اکسیژن یا سموم به وجود بیاید و این آسیب می‌تواند موقتی یا دایمی و یا برگشت پذیر باشد.
وی با اشاره به اینکه در کما فرد بیدار است و تنفس طبیعی دارد ولی آگاهی نسبت به خود و محیط اطراف ندارد؛ بیان داشت: در یک فرد به کما رفته، کارهایی مانند تنفس و گردش خون، به طور معمول انجام می‌شود، اما توانایی تفکر فرد از بین رفته است.
عضو کمیته تایید مرگ مغزی دانشگاه علوم پزشکی بابل بیان داشت: فردی که به کما رفته، می‌تواند دوباره به زندگی عادی خود بازگردد و احتمال برگشت آن حتی بعد از مدت طولانی هم وجود دارد زیرا بیمار خودش به صورت طبیعی نفس می‌کشد و فقط مغز برای مدتی هوشیاری ندارد، و شرایط برگشت بیمار وجود دارد.
وی گفت: باید اشاره کرد که سالم بودن طناب نخاعی در بیماران مرگ مغزی ممکن است موجب حرکات رفلکسی در بیمار شود که نباید با حرکات ارادی اشتباه شود و به عنوان علامتی از حیات بیمار تلقی شود.
