سکان نیوز/ سرهنگ پرویز شعبانی
اعتیاد نه تنها فرد، بلکه خانواده و اطرافیان شخص را نیز بشدت تحت تاثیر قرار می دهد. رشد و گسترش این معضل در بین قشر جوان جامعه، جدی بودن این آسیب اجتماعی را بیش از پیش گوشزد می نماید. کارشناسان بر این اعتقادند که شواهد و آمارهای موجود نشان از پایین آمدن میانگین سنی مصرف کنندگان و گرایش و تمایل قشر جوان و حتی نوجوان به سمت این معضل اجتماعی می باشد. اعتیاد، طلاق، بیكاری، مفاسد اخلاقی و حاشیه نشینی از جمله آسیب های اجتماعی است كه دولت در برنامه ششم توسعه خود تاكید زیادی بر حل این معضلات داشته است .
بدون تردید، همگان برای معتاد شدن و وارد شدن به این دنیای پر از تباهی و سیاهی آمادگی دارند. چرا که همه ی انسان ها از عضوی به نام مغز برخوردار می باشند که می تواند در شرایط مشابه آنها را به سمت این دام سوق دهد. مواد مخدر بر جنبه هایی از مغز که نظارت و کنترل بر روی نیازهای مهم و اساسی انسان را دارند، مسلط شده و این ابعاد مغز را مطیع خود می سازد.
پدیده اعتیاد، منحصر به طبقه خاصی از نظر اجتماعی نیست و هر طبقه و هر قشری را می تواند به دام خود بیاندازد . اگرچه ممکن است اعتیاد به عنوان یکی از آسیب های بزرگ اجتماعی برای همیشه ریشه کن نشود. اما با اندیشیدن تمهیدات مناسب و اقدامات مقتضی می توان با کنترل و مسلط شدن بر این معضل خانمان سوز، از یک بحران و رکود اجتماعی جدی و خطرناک جلوگیری به عمل آورد.
منشا کار در گسترش اعتیاد «سیاسی» بود، هر چند امروز یک کنواسیون جهانی برای مقابله با آن تشکیل شده اما عزم جدی در این زمینه نیست چراکه اگر تمام دولت ها مصمم بودند که با موادمخدر مقابله کنند امکان ریشه کن کردن آن وجود داشت و امروز اراده برای ریشه کن کردن آن وجود ندارد زیرا تجارت آن بسیار بزرگ است و به دلیل این سود، بسیاری افراد وارد این عرصه شده اند و مافیای بزرگی شکل گرفته و امروز هر نوع مفسده و آسیب اجتماعی ریشه در اعتیاد دارد.
