لیلا صوفیزاده یکی دیگر از اعضای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال است که ۲۵ اسفند ۹۵ به عنوان نایب رئیس زنان فدراسیون انتخاب شد تا با برنامه ریزی درست فوتبال و فوتسال زنان ایران را ارتقا دهد اما عملکردش در این سمت بارها مورد انتقاد قرار گرفت و با تصمیمات و برنامههای مقطعی، به پیشرفت زنان کمک چندانی نکرد.
مهمترین موضوعاتی که باعث انتقاد به صوفی زاده شد ناتوانی در پرداخت پاداش ۲۲ میلیونی تیم ملی فوتسال زنان پس از قهرمانی در آسیا بود. پاداشی که هنوز هم پرداخت نشده و نایب رئیس بانوان نشان داد جسارت کافی برای دفاع از حق زنان را ندارد. بررسی کارنامه مدیریتی صوفیزاده در آستانه انتخابات فدراسیون فوتبال میتواند تصویر درستی از شرایط فوتبال و فوتسال زنان ارائه دهد و اهمیت نقش نایب رئیس زنان را بیش از پیش گوشزد کند.
در ادامه سلسله گزارشهایی از مدیریت فردی هیات رئیسه فدراسیون فوتبال طی پنج سال گذشته که غالبا منجر به شکستهای متوالی در داخل و خارج از زمین مسابقه برای فوتبال ایران شده، نگاهی خواهیم داشت به عملکرد لیلا صوفیزاده، حامی اصلی فوتبال بانوان که در عمل برخلاف این موضوع را اثبات کرده است اما او همچنان امیدوار است در انتخابات آتی هم رای اعتماد را از مجمع فدراسیون فوتبال کسب کند.
* حذف تیمهای ملی از مسابقات آسیایی و انتخابی المپیک
صوفیزاده در آغاز کار بارها در مصاحبههای خود اعلام کرده بود که تیم ملی زنان در اولویت قرار دارد، حتی یکی از اهداف خود را تمرکز بر مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۲۰ عنوان کرد و به دنبال بررسی گزینه سرمربی خارجی برای تیم ملی بود اما در عمل گامهای درستی برنداشت. مریم آزمون به عنوان سرمربی انتخاب شد و حسین عبدی به عنوان مشاور فنی در کنارش قرار گرفت که نتیجه قابل قبولی به دست نیامد. تیم ملی نتوانست به مرحله نهایی مسابقات صعود کند و در مرحله دوم حذف شد.
اردوهای تیم ملی پس از بازگشت از قطر به طور کلی تعطیل شد و هیچ برنامهای برای حفظ آمادگی این تیم و پیگیری برنامه های آنها تا مسابقات قهرمانی آسیا در نظر گرفته نشد. به گونهای که نزدیک به دو سال است که تیم ملی زنان تمرین و اردویی نداشته است. گویا سیاست صوفی زاده برگزاری اردوها چند ماه قبل از اعزام به مسابقات بود نه برنامه ای مدون که طی سالها با گام های درست منجر به آماده سازی و پیشرفت تیم ملی شود. تیمهای زیر ۱۶ سال و زیر ۱۹ سال هم سرنوشت مشابهی داشتند و بدون رسیدن به مرحله نهایی قهرمانی آسیا حذف شدند.
* ناتوانی در پرداخت پاداش ۲۲ میلیونی قهرمانی فوتسال
۲۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ تیم ملی فوتسال قهرمان آسیا شد و ۲۲ میلیون تومان پاداش برای آنها در نظر گرفته شد اما با وجود گذشت بیش از دو سال، هنوز این پاداشها پرداخت نشده است. در این مدت وعدههای زیادی برای پرداخت پاداش داده شد اما در حد وعده باقی ماند. البته فدراسیون فوتبال در این مدت پولهای زیادی صرف تیم ملی مردان، پاداش صعود به جام جهانی، حذف از قهرمانی آسیا، قرارداد ویلموتس کرد اما لیلا صوفیزاده به عنوان حامی زنان ورزشکار و مدیر بخش زنان قدرت و جسارت کافی برای پرداخت پاداش ناچیز ملیپوشان فوتسال که جمع آن به اندازه قرارداد یک روز ویلموتس هم نبود را نداشت.
بدعهدی و ناتوانی دراین زمینه باعث شد تا یک فرد نیکوکار مبلغی را تحت عنوان قدردانی به ملیپوشان بدهد.
عملکرد ضعیف نایب رئیس زنان فدراسیون فوتبال باعث شد تا موجی از انتقادات علیه او در رسانهها به راه بیفتد. بسیاری از آنها خواستار توضیح صوفیزاده در مورد عملکرد خود شدند اما در اظهاراتی عجیب او منتقدان را سنگریزه خواند که در مسیر رسیدن به قله به آنها توجهی نمیکند! این در حالی است که رسانهها نمایندگان مردم هستند و صوفیزاده نشان داد که اهمیتی برای شفافسازی افکار عمومی قائل نیست.
صوفیزاده برای رسیدن به قله مدنظر خود هم اقدامات جالبی انجام داد. او که سابقه مربیگری یا بازی در فوتسال نداشت در مرداد ماه ۱۳۹۷ در یک دوره مربیگری با مدرسی میترا چینسری شرکت کرد و مدرک مربیگری سطح یک آسیا را گرفت. بر اساس شرایط و مقررات، کسانی قادر به دریافت مدرک مربیگری سطح یک آسیا هستند که مدرک سطح یک فوتسال ایران را در کارنامه داشته باشند اما صوفی زاده که این مدرک را ندارد با شرکت در دوره مربیگری، مدرک سطح یک آسیا را گرفته است.
* کرونا بهانه تعطیلی اردوهای ملی
تیم ملی فوتسال زنان اوایل سال ۱۴۰۰ جام ملتهای آسیا را پیش رو دارد. ایران در دو دوره قبل این رقابتها جام قهرمانی را بالای سر برده و باید خود را برای سومین حضور قدرتمند آماده کند اما از زمان شیوع ویروس کرونا هیچ اردویی نداشته است. بارها و بارها تاریخهایی در مورد برگزاری اردوی ملی منتشر شد اما هر بار به بهانه کرونا اردو برگزار نشد تا تیم ملی فرصت زیادی را از دست بدهد.
صوفیزاده اگر مدیر باکیفیتی بود، میتوانست با رعایت کامل پروتکلهای بهداشتی، شرایط لازم برای برگزاری اردوی تیم ملی را فراهم کند اما راحتترین راه (لغو اردو) را در پیش گرفت. این بیتوجهها باعث شد شهناز یاری، سرمربی تیم ملی با تیمی باشگاهی قرارداد ببندد و باید دید که پیامد این مدیریت ناکارآمد از دست دادن جام قهرمانی خواهد بود؟