به گزارش سکان نیوز، بخشی از مجموعه اشعار این شاعر جوان به شرح ذیل می باشد.
قایقی شناور
روی موج های آرام
و خیالی که مرا میبرد تا مرداب
پوشیده از نیلوفران آبی
چشمانم را می بندم
و در گوش ماه
زمزمه می کنم :
چراغ آسمان خاموش بمان
نیازی به نور نیست مرا
وقتی شب باید
شب بماند
بگذار این تاریکی
مرا با خود ببرد به عمق شبانه های آرام
بگذار این ارامش
این سکوت ابدی باشد
تنها من باشم
مرداب و
نیلوفران آبی
و گاه
عطر شب بویی…
چشمانم را باز می کنم
دوباره همان چهار دیوار به رنگ سپید
و سرانگشتانی که دیگر
توان نوشتن ندارند
وقتی تو آنقدر
دیر آمدی
که فراموش کردم عاشقت بودم
درون من قلعه ای بساز
ای معنای سکوت های بلند
خواستن ات همچون
آواز ماندولین های غمگینی ست
شاید شبیه بال زدن شاپرک ها
در چمنزار
و شاید همچون امید در چشمان سربازی
که با رد خون
برای معشوق اش می نوشت: همیشه دوستت خواهم داشت.
تو را در شعر سرودن
و باد گفتن چه فایده؟
درون من
قلعه ای بساز
#راحله_شوقی_جمیل
